Het is gelukkig niet allemaal kommer en kwel in de opvang, al zou je er soms wel eens de brui aan geven door de tegenslagen van de laatste tijd. De lentecapriolen van dit 'apejong', maken gelukkig veel goed. Ook hij ging een bikkelhard buitenbestaan tegemoet. Bang, op zijn hoede, voor alles en iedereen wegvluchtend, en elke dag weer afhankelijk van het feit of een goede en opmerkzame ziel hem wat te eten en te drinken wou geven. Deze periode ligt nu gelukkig definitief achter hem. Hij voelt zich opperbest in zijn nieuwe verblijf : een warm nestje, elke dag weer ander speelgoed ter lering en vermaak, en op tijd en stond zijn natje en zijn droogje. Onze Snor moet nog wennen aan het bestaan van mensen zo dicht in zijn buurt en laat zich (nog) niet aanraken, maar ook hier wordt aan gewerkt. Nog even en hij is een echte 'mensenpoes'!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten