Men neme : een klein West-Vlaams boerendorp, een niet-gesteriliseerde witte kattin en wat onverschillige mensen. Men krijgt : nest na nest na nest, met (incest-)kittens die al op 4 weken op straat lopen, overreden worden of 'verdwijnen'...
Ook Tipi stond dit lot te wachten.
Zo doof als een kwartel bleef ze doodleuk zitten waar ze zat : midden op straat, of lekker warm op de kap van een wagen (of eronder). Op getoeter en getromp reageerde ze vanzelfsprekend niet. Iedereen stoorde er zich aan, niemand ondernam iets. Of toch wel. De zeldzame aanpakker had er tenslotte genoeg van en stapte naar de eigenaar : 'Mevrouw, één van de kittens van uw kattin zit voortdurend buiten. Eén dezer dagen wordt het overreden!". Het antwoord kwam even snel als de deur werd dichtgegooid : "En dan?!"...
Het heeft geen zin om met zo'n mensen in discussie te gaan. Tipi werd binnen genomen en naar hier overgebracht. Moederpoes is inmiddels gesteriliseerd op kosten van de aanpakker. Er zijn zo van die momenten/situaties dat je je van 'mijn en dijn' niet teveel moet aantrekken - zeker niet als het welzijn van dieren op het spel staat.
Daarom, zoals de Vara (Nederlandse televisiezender) zegt : wees verschillig! Trek het u aan en doè er wat aan.
Tipis is, behalve doof ook slechtziend en heeft een (lichte) motorische storing. Door haar lieftallige uiterlijk (spierwit met blauwe oogjes die niet meer van kleur veranderen), zet ik haar voorlopig liever niet op internet. Is er iemand die dit leest die haar een veilige en liefdevolle thuis kan bieden? Ze kan niet zo goed (lang) alleen zijn - daar zal haar doofheid wel voor iets tussen zitten - dus best bij iemand die veel tijd met haar kan doorbrengen!