DIERENWELZIJN HIER EN NU!

Adoptant K. stapt binnen in asiel te W.

Hij bekijkt de aanwezige kittens en bemerkt een kooi met twee levenloze kleintjes.

Hij haalt er een medewerker bij, die tot haar ‘grote verbazing’ (“dat moet nog maar net gebeurd zijn”) de dood vaststelt.

Poezen vallen doorgaans niet van het ene moment op het andere dood. Hier moet een lange ziekteperiode aan vooraf zijn gegaan, zonder dat iemand in het asiel ook maar iets gezien heeft.

Deze kittens hoorden thuis in de ziekenboeg, onder behandeling en niet in het zicht van elke bezoeker, tussen de gezonde poezen (voor zover daar aanwezig).

Verbouwereerd verlaat hij het asiel en rijdt door naar asiel E.

Van de regen in de drup zoals we weten.

Wat hij daar aantreft tart elk voorstellingsvermogen (niet het onze, wij zijn voorbereid en op de hoogte en hebben de situatie daar al honderden malen aangeklaagd)..

Tientallen en tientallen kittens zitten in veel te kleine kooien op elkaar geprest, alle leeftijden door elkaar, van hele kleintjes tot wat oudere, en al-le-maal, van de eerste tot de laatste, in verschillende stadia ziek. Zo ziek dat zelfs een leek er niet naast kan kijken.

Op de verontwaardigde reactie van K. dat het een schande is hoe deze kittens er aan toe zijn en dat ze ter adoptie worden aangeboden is het laconieke antwoord : “Die staan allemaal onder behandeling van de dierenarts en zullen er wel doorkomen”.

De traditionele dooddoener (lètterlijk, in dit geval) waarmee ze elke kritiek monddood maken.

K. gaat nog even met hen in discussie maar merkt al gauw dat alle opmerkingen langs hen heen glijden als water over een eend. Precies wat wij ook altijd meemaken. Ze lijken er zelfs nog lol in te hebben dat er van die sukkels (zoals wij) bestaan die het zich allemaal aantrekken. Onder luid gescheld (“jullie zijn de naam ‘asiel’ niet waardig! Ze moesten dat stinkend kot hier met de grond gelijkmaken”) verlaat hij onder geshockeerd de plaats des onheils en adopteert ergens anders een kitten.

Met de grond gelijkmaken, dat zouden wij ook wel willen, maar daarmee is het probleem niet van de baan. Straks bouwt de gemeente E. gewoon ergens anders een nieuw pand en zet hetzelfde personeel erin. Personeel dat zich zo langzamerhand onschendbaar acht en in zekere zin begrijpelijk. Alle bevoegde overheden (burgemeester, politie, FOD, minister Schauvlieghe, …) hebben maanden geleden een zorgvuldig opgesteld dossier ontvangen. Het is overal welwillend ontvangen maar tot op heden is er niets mee gedaan.

Binnenkort krijgen ze allemaal een herinneringsbrief en wordt het dossier ook naar alle Oostvlaamse dierenartsen verzonden.

Administratieve molens malen traag, slachtoffers vallen ondertussen aan de lopende band.

Zijn er mensen te vinden die daar een paar kittens willen weghalen? Om op te vangen, om bij de dierenarts binnen te brengen voor behandeling, desnoods om in te slapen, maar aub laat hen daar niet allemaal stikken tot hun laatste snik!

De laatste snik laat soms lang op zich wachten en ondertussen voelen ze zich diep en diep ellendig. Door niemand verzorgd, getroost, geholpen, bijgestaan. Allemaal zieke kittens op een kluitje, de warmte die ze elkaar kunnen geven als laatste strohalm.

Doe wat jullie kunnen en verlos er een paar uit deze poel des doods!