Over mij

Mijn foto
Gent, Oost-Vlaanderen, Belgium

zaterdag 26 juli 2014

ALLES STAAT OF VALT MET (OF ZONDER) MEDEWERKING!






 
 
Dit is Neon. Nog niet zo lang geleden verscheen hij samen met zijn broertje op de Facebookpagina van iemand uit het Gentse met de volgende mededeling : "In het tuinhuis gevonden. Moeten hier zo rap mogelijk weg".
Na het gebruikelijke 'veel geblaat zonder wol'-commentaar, schoot Kat de Goede Hoop dan maar weer in actie.
 
Helaas net te laat, want moederpoes had de kittens ondertussen verlegd naar een onbekende plaats.
 
Aangezien wij niet het type zijn om bij de pakken te blijven neerzitten, werd de melder opgespoord. En gevonden. Waarna die alle medewerking weigerde : "We hebben alles dichtgetimmerd, zodat ze er niet meer in kunnen. Ons probleem is opgelost en de rest kan ons niet schelen."
 
Meer aansporing hadden we niet nodig! Zo snel we konden werden er flyers gemaakt en vervolgens gebust bij de buren met aanpalende tuinen. Binnen de 24 uur kregen we van tal van buren, positieve reacties.
 
Ondertussen staan er op cruciale plaatsen vangkooien, en werden al vier poezen (allemaal jonger dan een jaar, wellicht 'overblijvers' van de vorige generatie) naar de dierenarts gebracht voor sterilisatie en castratie.
 
Tot voor kort echter geen spoor van de twee kleintjes. Tot vandaag...
 
"Ik ben net terug van reis en vind hier uw flyertje in de bus. Er is een kitten van af het dakterras naar beneden gevallen en het loopt hier nu in de tuin. Kan u het komen halen?"
 
En zo is Neon dus bij ons beland. Amper 5 weken oud, tot voor kort nog gezond (cfr de foto's die eerder op FB verschenen), maar nu dringend aan verzorging toe. Zijn neus zit vol snot (daardoor ruikt hij niks en eet hij niet), zijn ogen dichtgeplakt en niezenniezenniezen.
 
Maar voor de rest is hij OK. Toen de melder ons binnen liet in zijn tuin en we hem riepen, kwam hij direct aangesneld zo snel zijn korte pootjes rennen konden. En dat voor een poesje dat nooit een mens had gezien (of enkel van ver)!
 
Daar ben je dan eindelijk kleine kabouter. Nu nog je broertje (in de hoop dat hij nog leeft) en natuurlijk ook je mama.
 
Want wie ons kent, weet ondertussen al : wij geven niet op!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten