Over mij

Mijn foto
Gent, Oost-Vlaanderen, Belgium

donderdag 20 oktober 2011

DOVE TIPI NU VEILIG ONDER DAK





































Men neme : een klein West-Vlaams boerendorp, een niet-gesteriliseerde witte kattin en wat onverschillige mensen. Men krijgt : nest na nest na nest, met (incest-)kittens die al op 4 weken op straat lopen, overreden worden of 'verdwijnen'...




Ook Tipi stond dit lot te wachten.




Zo doof als een kwartel bleef ze doodleuk zitten waar ze zat : midden op straat, of lekker warm op de kap van een wagen (of eronder). Op getoeter en getromp reageerde ze vanzelfsprekend niet. Iedereen stoorde er zich aan, niemand ondernam iets. Of toch wel. De zeldzame aanpakker had er tenslotte genoeg van en stapte naar de eigenaar : 'Mevrouw, één van de kittens van uw kattin zit voortdurend buiten. Eén dezer dagen wordt het overreden!". Het antwoord kwam even snel als de deur werd dichtgegooid : "En dan?!"...




Het heeft geen zin om met zo'n mensen in discussie te gaan. Tipi werd binnen genomen en naar hier overgebracht. Moederpoes is inmiddels gesteriliseerd op kosten van de aanpakker. Er zijn zo van die momenten/situaties dat je je van 'mijn en dijn' niet teveel moet aantrekken - zeker niet als het welzijn van dieren op het spel staat.




Daarom, zoals de Vara (Nederlandse televisiezender) zegt : wees verschillig! Trek het u aan en doè er wat aan.




Tipis is, behalve doof ook slechtziend en heeft een (lichte) motorische storing. Door haar lieftallige uiterlijk (spierwit met blauwe oogjes die niet meer van kleur veranderen), zet ik haar voorlopig liever niet op internet. Is er iemand die dit leest die haar een veilige en liefdevolle thuis kan bieden? Ze kan niet zo goed (lang) alleen zijn - daar zal haar doofheid wel voor iets tussen zitten - dus best bij iemand die veel tijd met haar kan doorbrengen!

1 opmerking:

  1. Hallo Hilde!
    Via katzoektthuis heb ik je blog gevonden. Ik heb er even doorgelezen, en verder dan 2-3 maanden kwam ik niet. Wat een leed, maar ook wat een moed! Ik heb zelf Fiona, een witte kitten, geadopteerd bij kitteninnood een paar maanden geleden. Een ander katje kan er voorlopig dus niet bij maar ik wou op je blog reageren omdat het me diep geraakt heeft! Ik ben nu 20, en we hebben thuis zelf al 4 katten gehad, allemaal sukkeltjes van straat opgeraapt (of geadopteerd, Fiona). Ik dacht dus, ik heb al wat meegemaakt, maar deze blog slaat toch wel alles! Ik heb altijd al dieren willen helpen, maar sinds een halfjaar - sinds we besloten hadden Fiona te adopteren - begint er meer en meer een droom te groeien in mij. Nu heb ik nog enkele jaren studie voor de boeg, maar ik hoop later de kracht&moed te vinden een soort opvangcentrum voor katten te beginnen. Mensen zoals jij zijn een echte inspiratie voor mij! Proficiat met al je geleverde werk al, en moge je nog veel goeds doen!

    BeantwoordenVerwijderen