Laat op de avond van 31 januari, werd je door bezorgde mensen binnengebracht. Je was erg mager, vuil, onderkoeld en totaal uitgedroogd. Snel werd een warmwaterbedje voor je klaargemaakt waarop je voorzichtig werd neergelegd, omwikkeld in een zachte fleeze.
Je haalde nauwelijks nog adem...
Hoevelen hebben je zo opgemerkt maar hun ogen voor je gesloten? En hoelang heb je daardoor buiten moeten (over-)leven zonder eten, zonder beschutting?
Tot je niet meer liep, maar strompelde.
Tot je niet meer miauwde, maar in doodsnood je laatste kreten hebt uitgeschreeuwd.
Het enige wat ik nog voor je kon doen, was je warme bedje spreiden. Maar het was te weinig, het was te laat ...
Ooit ben je als aandoenlijk kitten liefdevol in huis genomen. Op je oude dag ben je echter harteloos in de steek gelaten. Maar wéét dat je niet tot op het bittere einde helemaal alleen was; er hebben zich mensen over je ontfermd, je warm ingeduffeld, je troostend toegesproken.
Al hebben we niet kunnen goedmaken wat anderen hebben nagelaten, we hebben geprobeerd om je het laatste stukje te helpen dragen. Je lijden is voorbij, het ga je voor altijd goed...
Over mij
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Een gruwelijk voorbeeld van hoe het harde bestaan van vele zwerfkatjes eindigt.
BeantwoordenVerwijderenVelen sterven ergens alleen in een kil en verlaten hoekje…
Dit zwervertje is vredig kunnen gaan naar daar waar het dierenleed voor altijd ophoudt.
Het zijn wrede en egoïstische mensen die hun huisdier dit aandoen en met een gerust geweten gaan slapen…Degenen die het dier opmerken maar helemaal niets ondernemen om het te helpen, zijn even schuldig.
S.
De tranen springen in mijn ogen bij het lezen van je bericht. Hilde, je bent een vreselijk moedige vrouw en die arme zwerver zal je opwachten aan de regenboogbrug eens je die zelf oversteekt samen met horden andere sukkels die je nooit zullen vergeten en wat je voor hen gedaan hebt.
BeantwoordenVerwijderenBedankt om dit te willen blijven doen, je bent mijn held.
x