Bevallen moederpoes 'Vlekje' komt eten bij voederzetter M. Hamvraag is : waar is het nest?? Na het eten verdwijnt ze en desondanks de vele (zo geluidloos mogelijke) achtervolgingen, lijkt het wel alsof ze op een bepaald moment in het niets oplost.
Na ettelijke pogingen, heb ik prijs : Vlekje verdwijnt 8(!) straten verder in een minuscuul keldergat. En daar piepen ineens twee minikopjes naar buiten, blij dat de mama terug is. Eindelijk de hele familie gelocaliseerd. Het vangen kan beginnen, en maar goed ook, want het huis staat te koop.
En blijkt eigendom van de zeer vriendelijke Turkse buurvrouw die het volledige verhaal vertelt : het huis wordt bewoond door een bejaarde man met zo'n twintigtal onbehandelde poezen. Alle buren klagen over diverse soorten overlast : vechtende, krolse, sproeiende katten, de meesten ziek, en er is zelfs sprake van lijkjes die tot in de dakgoot liggen (gevonden bij het schoonmaken van de goten die verstopt zaten, ten gevolge waarvan lekken ontstonden).
Buurman R. wil zich (en de poezen) tot hiertoe niet laten helpen. Na een bemiddelend gesprek met de eigenaresse/buurvrouw (die overigens boodschappen voor hem doet), word ik toch toegelaten.
En daar is de ellende onbeschrijfelijk en niet te overzien. In een soort van bergruimte die onder de urine staat, liggen op wat aangekoekte stukken karton, een aantal kittens op een hoopje. Nadenken hoeft niet, de stank is niet te harden. Meteen ingrijpen is de boodschap. Alle (zichtbare) kittens gaan in een transportbak, volwassen katten schieten ondertussen als een pijl uit een boog naar buiten, de verwilderde tuin in.
Thuis worden bij de kleintjes letterlijk de schellen van de ogen gehaald en gelukkig komen bij allemaal de oogjes tevoorschijn. Zalven, zalven, zalven en op antibiotica en ontstekingsremmers.
Een zware opdracht voor papflesmoeder P. die ze ondertussen allemaal onder haar vleugels heeft genomen. Ze zijn erg mager en er is één (muisgrijs) zorgenkindje bij, waar niet veel leven meer inzit.
Collega P. zal dan ook alle zeilen moeten bijzetten om van deze zeven kaboutertjes weer sterke en gezonde poesjes te maken. Maar dat is haar wel toevertrouwd want ze is simpelweg de allerbeste!
Deze kleintjes zijn alvast aan allerlei onheil ontsnapt. Op (korte) termijn echter, moet daar het volledige poezenhuishouden onder handen genomen worden. Later meer daarover!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten