Over mij

Mijn foto
Gent, Oost-Vlaanderen, Belgium

zondag 27 oktober 2013

VIER ZWAAR-GEHANDICAPTE KITTENS OVERGEDRAGEN AAN DE KATTENBRIGADE






 
 
Een paar weken geleden werden bij de dierenarts vier moederloze en zwaar-gehandicapte kittens binnengebracht, met de bedoeling om hen te laten inslapen. De kleine hersenen zijn bij alle vier zwaar aangetast, wat verschillende oorzaken kan hebben. Ofwel heeft hun mama de kattenziekte overleefd, ofwel zijn ze het gevolg van incest...in elk geval zullen deze katjes heel hun leven extra zorgen en begeleiding nodig hebben. Niet evident!
 
Kat de Goede Hoop zat dan ook met de handen in het haar. Nog  meer (achter-)blijvertjes erbij was (en is) om diverse redenen echt geen optie, maar inslapen al evenmin, dus wat nu gemiauwd??
 
Een zoektocht op internet leidde mij naar de Kattenbrigade.  Een vrij recent initiatief van twee jonge vrouwen die grosso modo hetzelfde werk doen als Kat de Goede Hoop : zich ontfermen over straatlopers, hen alle noodzakelijke medische zorgen geven en hen vervolgens via diverse sites, proberen herplaatsen.
 
Hun website (www.everyoneweb.com/de kattenbrigade) zag er pico bello uit : duidelijk en informatief, zonder overbodige franje en vrijwel dagelijks ge-update. En het allerbelangrijkste : ze willen zich in de toekomst (nog meer) gaan bezighouden met wat zij 'de blutskatjes' noemen; poezen die om welke reden dan ook onherstelbare schade hebben opgelopen en daardoor extra moeilijk plaatsbaar zijn.
 
Na een uitgebreide voorstelling van zowel Kat de Goede Hoop als de kittens in kwestie, kwam al gauw het verheugende antwoord : het viertal was van harte welkom!
 
De dag van vertrek diende zich aan. Er werd een speciaal transportbakje klaargemaakt, volgestauwd met zachte beertjes en andere knuffelspullen ter onderstutting, want 3 van de 4 kittens kunnen zichzelf niet rechtop houden.
 
De Kattenbrigade is gevestigd in een onopvallend rijhuis, maar binnen weet je niet waar eerst kijken : het hele interieur is aangepast aan de poezen. Overal krabpalen, nestjes en schuilplekken in alle kleuren en maten. Niets meer of minder dan een poezenparadijs. En natuurlijk de onontbeerlijke benchen, allemaal ingericht als mini-poezenpaleizen.
 
Diny en Sab werken zo hygiënisch mogelijk en proberen de zieken van de gezonden te scheiden, wat geen simpele opdracht is met zoveel poezen in de opvang. Hun verhalen zijn zeer gelijklopend aan de ervaringen (en frustraties!) van Kat de Goede Hoop. Samengevat : er zijn veel teveel poezen-in-nood, in verhouding tot het aantal mensen dat de handen uit de mouwen steekt, waardoor alle lasten telkens weer op dezelfde schouders terecht komen.
 
We zijn dan ook met gemengde gevoelens vertrokken : enerzijds zeer dankbaar omdat De Kattenbrigade het 'kwartetje' wilden overnemen, anderzijds met schuldgevoelens omdat ook zij overbevraagd worden en het water hen vaak aan de lippen staat.
 
Diny en Sab zijn twee dames die ijzer met handen breken. Boven op alle andere zorgen, worden zij nu ook nog eens geconfronteerd met een urgent zwerfpoezenprobleem (zie de Facebook-pagina van Kat de Goede Hoop, of hun eigen website onder het menu 'nieuws'). Ga vlug kijken waarmee ze hulp kunnen gebruiken en help mee zoeken naar een veilige uitzetplek voor één van hun zwervertjes.
 
Want - om in herhaling te vallen - je kan niet alle poezen ter wereld redden, maar wèl de wereld van één poes!

zondag 6 oktober 2013

WIE WILLIGT DE LAATSTE WENS VAN MEVROUW E. IN?








Dit is Poessie. Hij woont in (of liever : buiten, want hij mag niet binnen) een rusthuis en is de laatste zorg van mevrouw E.

Mevrouw E. moest 6 jaar geleden opgenomen worden voor een banale operatie. Ze maakte haar koffertje voor één dag, kustte haar 4 poezen 'tot ziens' en trok de deur achter zich dicht.

Toen ze wakker werd, kon ze niet meer lopen...

Er was iets grondig fout gelopen tijdens de operatie waardoor mevrouw E. van dan af in een rolstoel belandde. Ze kon niet meer naar huis en werd opgenomen in een rust- en verzorgingstehuis.

Heel haar leven heeft mevrouw E. voor zwerfpoezen gezorgd. Ze gaf ze dagelijks eten en drinken, voorzag beschutting en gaf velen onder hen een goed onderdak. Soms bij vrienden of kennissen, de meesten kwamen bij haar thuis terecht.

Ook haar eigen 4 poezen waren voormalige zwervers.
Nummertje vier was een kleine, zwaar-getraumatiseerde poes die 's nachts in haar schoot kwam liggen.

Met al deze poezen is het fout gelopen. Mevrouw E. heeft het leeghalen van haar woning moeten overlaten aan mensen die niet vertrouwd waren met het typische gedrag van zwervers, waardoor ze in het tumult van de verhuizing allemaal ontsnapt zijn.

Sindsdien heeft het leven geen zin meer voor haar.
Binnenkort neemt ze er op haar eigen manier afscheid van, maar niet zonder haar laatste zorg voor te leggen aan Kat de Goede Hoop : wie zal voor buitenpoes Poessie zorgen wanneer zij er niet meer is?

Elke dag brengt ze hem de restjes van tafel. Elke dag staat hij trouw op haar te wachten en komt hij even bij haar op schoot liggen - haar laatste troost in deze droeve dagen.

Wie neemt Poessie definitief in huis en willigt zo Mevrouw E. haar allerlaatste wens in?

Poessie is een aanhankelijke, tamme (schoot-)poes, die zonder Mevrouw E. dreigt te verwilderen en een zware winter tegemoet gaat.

Om de privacy te garanderen is de eerste foto van internet geplukt. De foto's van Poessie zijn echter 'levensecht'!

UPDATE 10 OKTOBER
Mevr. E. belde vandaag met de heuglijke mededeling dat Poessie geadopteerd wordt door de hoofdverpleegster van het rusthuis. Laten we hopen dat hij voor de rest van zijn leven zal gespaard blijven van het hondeweer waar talloze zwervers deze dagen hun plan moeten in trekken. En dan moet de winter nog beginnen...